"Мен фавелалик оддий бола эдим. Футбол ўйнаш учун оёқ кийимим йўқ эди. Ўз хонам бўлмагани учун диванда ухлардим. Гиёҳванд сотувчиларидан бир неча метр нарида жойлашган фавела яқинида яшардим.

Доим футболни севганман. Акам менга дриблинг қилишни ўргатган. У ҳозир ҳам ёнимда ва менга ёрдам бериб келади. Ҳамиша футболчи бўлишни хоҳлаганман, бошқа режаларим бўлмаган.

Мен Европага пандемия ўртасида ёлғиз келдим. Ўғлимдан узоқда бўлиш қийинчилик туғдирди. Унинг биринчи қадамларини ўтказиб юбордим. Бу қурбонликдан афсусланмайман, чунки мен уни яхши келажак билан таъминлашим лозим эди, у мен билан фахрланиб юришини истардим.

Бу ерга келиб, МЮ либосини тезроқ кийишни ўйлаб қаттиқ ҳаяжонландим. Клубга ишонч учун миннатдорман. Бу ерда эканлигимдан бахтиёрман", – деди бразилиялик футболчи.

— "Арсенал"га қарши ўйинда урган голи ҳақида:

— Тўр ҳаракатга келганини ва томошабинлар ўринларидан туриб олишганини кўрганимда этим жимирлаб кетди. Бу голимни оилам ва мухлисларимга бағишладим".

Антони: "Томошабинлар ўринларидан туриб олишганини кўрганимда этим жимирлаб кетди"