У 30 ёшида ЦСКА сафида чемпион бўлган. Ўз вақтида эса Тошкентнинг “Пахтакор” жамоаси сафида ҳам юлдузли онларини ўтказган. Сўнгра ёшлар билан ишлаб Игор Акинфеев каби дарвозабонларнинг порлаб чиқишига ўз ҳиссасини қўшган. Россиялик ҳамкасбларимиз собиқ посбоннинг туғилган кунида, яъни у 75 ёшни қарши олган куни суҳбатлашишга муваффақ бўлишди.

- Мен иккинчи июньда туғилганман. Туғилганлик ҳақидаги гувоҳномамга рим рақамидаги II белгисини қўйишган. Лекин, ўша белгиларнинг тагига ва устига чизишни унутиб қўйишган. Паспорт олганимда эса 11 июнни туғилган куним сифатида ёзиб қўйишган. Шу сабабли, туғилган санамни иккинчидан ўн биринчигача нишонлайвераман.

Сиз Тошкентда туғилгансиз. Ота-онангиз қай тариқа у ерга бориб қолишган?

Отам тошкентлик. Фронтга кетган ва қайтиб келмаган. Шу сабабли, “Пахтакор”да майдонга тушишимдан олдин муаммолар бўлган. “Сенинг отанг дом-дараксиз йўқ бўлиб кетган, қандай қилиб сени майдонга туширамиз?”
Бироқ, барибир майдонга тушганман. Дастлабки ўйинлардан бирида “Зенит”ни қабул қилиб, 0:5 ҳисобида мағубиятга учраганмиз. Шу голлардан учтасини ўз ҳимоячиларимиз киритишган.

Учта автогол?

Ҳа, Суюнов иккита ва Семенов. Менимча, бундан хет-трик футбол тарихида умуман бўлмаган. Шунингдек, “Зенит”га боғлиқ яна бир хотира қолган. ЦСКАда ўйнаб юрган вақтимда ўйин куни тушлик қилиш учун ресторанга киргандим. Ўшанда менга айниб қолган овқат беришган экан. Бу эса кечки пайт ўйин вақтида менга қаттиқ ҳалал берган. Қўл ва оёқларимни қимирлата олмай қолганман. Ўша ўйинда ҳам 0:5 ҳисобида ютқазгандик.

“Пахтакор”даги фаолиятингизни ким бошчилигида бошлагансиз?

Александр Андреевич Келлер исмли келиб чиқишни немис бўлган мураббий бўларди.
Бизда яна Михаил Аннинг акаси Дима Ан ҳам ўйнарди. У Моторин билан бирга машғулотлар вақтида жуда кўп ҳазил қиларди.

Сиз ким билан ҳазиллашардингиз?
Ҳимоячи Улуғбек Кари-Якубов билан. Унга: “Аввал от тезлик олади, кейин эса Улуғбек ўқ узади” деб ҳазил қилардим.
Тошкентда 1966 йилги зилзила ҳақида...
Ўша куни Минскнинг “Динамо”си билан ўйнагандик. Майдондаги футболчилар зилзилаларни сезмасдилар. Мен эса сезгандим. Танаффусда “Динамо” посбони Адамов: “Тезроқ кетишимиз керак бу ердан”. “Ютқазинг ва кетаверинг”. Ўйин 1:0 ҳисобида бизнинг фойдамизга якунланди. Зилзила туфайли ёнғинлар бошланди. Осмон қоп-қора, итлар акилларди... Шаҳар марказида лойдан қурилган барча уйлар қулаб тушганди.

“Пахтакор”да Михаил Якушин билан ўйнагансиз. У билан боғлиқ қандай хотиралар қолган?

У “Пахтакор”ни қабул қилиб олганидан сўнг “Қизил-Ўзбекистон” колхози билан ишлай бошлаганмиз. Ўша пайт, ғалаба учун 80 рубль, дуранг учун эса 40 рубльдан олардик.
Якушин қўл остида терма жамоада ҳам ўйнаганман. Ўшанда Евро-1968да иштирок этгандик.

Чет элга биринчи маротаба терма жамоа сафида борганмисиз?
Йўқ. “Пахтакор” ва тошкентлик курашчилар билан. Афғонистонга боргандик. У ерда 300 йил орқага тушиб қолгандек бўлганмиз.
Терма жамоа билан эса биринчи маротаба Югославияга борганмиз.

ЦСКАга сизни ким таклиф этган?
Всеволод Бобров исмли мураббий. Ўшанда Рашидов мендан нима учун ЦСКАга кетмоқчи эканлигимни сўраганди. Мен эса: “Менга шундай дейишди, агар терма жамоада ўйнашни истасанг биз сени олдинга Тошкентга бориб юрмаслигимиз учун сен Москвага кел”.
Шунингдек, Тошкентда Эдик Аванесов исмли журналист бўларди. Бир марта ундан сўраганман: “Мен қандай зарбаларни қайтариб қоламан, сиз эса нимагадир тўп устунга тегди ёки зарба ноаниқ кетди деган гапларни ёзасизлар?”. Жавоб эса қуйидагича бўлган: “Сени Тошкентдан олиб кетмасликлари учун кўп мақтаб юбориш таъқиқланган”...

(Давоми бор...)

sports.ru сайтидан олинди

"Пахтакор"нинг собиқ ва афсонавий дарвозабони Юрий Пшеничников билан суҳбат