"Ҳеч қачон асабийлашмайман. Тажриба ошгани сари асабийлик йўқолади. 2018 йили "Ливерпуль"да дебют учрашувимни ўтказганимда менда асабийлашишдан кўра завқланиш кўпроқ бўлган ва ўша кунги хотиржамликдан ҳайрон бўлганман. Ҳозир тез-тез ўзгача ҳиссиёт мени бошқаради, асаблар эмас. Ҳатто ЕЧЛ ўтган мавсум финалдан олдин ҳам умуман асабий бўлмаганман. Аксинча, жуда ҳотиржам эдим.
Нега бундай бўлишини ўзим ҳам билмайман. Охирги йилларда бу нарсани, жуда хурсанд бўлишни ўргандим. Қачонки, асабийлашсангиз, "Хато қилишга хаққим йўқ, нотўғри пас бериш мумкин эмас", дея ўйлай бошлайсиз. Бу ҳолларда ўзингизни энг юқори имкониятингизни кўрасата олмай, чегаралаб қўясиз. Йиллар давомида ҳаётда муҳим нарсалар кўплигидан ўзимни руҳлантира олдим", - дея ван Дейкнинг сўзларини келтиради The Guardian нашри.

Ван Дейк: "Асабийлик ўйинчининг имкониятини чеклаб қўяди"