Лекин бундай фигура ҳаммага ҳам берилавермайди. Буни қарангки, футболда ном қозониш учун ўйинчининг гавдаси қиличдек силлиқ бўлиши шарт эмас экан. Футболда ҳатто “бақалоқ” бўлиб ҳам танилиш мумкин. Қуйида шундай “бақалоқлар” тўртлигини келтириб ўтамиз.

АДРИАНО. Ўз вақтида “Парма”, “Интер” сингари клубларда тўп тепган Адриано ўзининг бесунақай гавдасига қарамай, ҳужумда чиройли ўйин намойиш этарди. Унинг чап оёқда берадиган кучли зарбалари дарвозабон учун айни бошоғриқ эди.

АИЛТОН. Аилтон Германия чемпионатида ўйнаб юрган кезлари мухлислар унга “танк” деб лақаб қўйишганди. Қизиғи, Аилтон ҳам “семиз” бўлишига қарамай, “Шальке 04” сафида 169та ўйинда майдонга тушиб, 88та гол урган.

ДИЕГО МАРАДОНА. Диего футболчилик даврида унчалик “бақалоқ” бўлмаган. Уни кўпроқ лўмбиллаган десак ярашади. Гиёҳванд моддаларга ўралашиб қолгач, Марадона ўз танасини бошқаролмай қолди. Натижада семириб кетди-қўйди.

РОНАЛДО. Бразилиялик “сўйлоқ”қа гап бўлиши мумкин эмас. Роналдо ҳар доим хуштаъм овқатларни ва турли зиёфатларни яхши кўрган. Аммо ўйинларда гол уришниям қойиллатган. Кетма-кет жароҳатлар уни анча қийнаб қўйди ва 2011 йил “феномен” фаолиятини тугатишга мажбур бўлди.

Х.Холиқов тайёрлади.

“Бақалоқлар” тўртлиги