Уч ўйинда умумий 54 дақиқа. Аввал бунақаси умуман бўлмасди.

Бу ФИФА томонидан билиб туриб ташланган қадам. Пьерлуижжи Коллинанинг фикрига кўра: тўп жуда кам вақт ўйинда бўляпти. Жамоалар голларни нишонлаш, вақт чўзиш, шифокорлар ёрдами ва ўзгаришлар билан очиқчасига "ўғрилик қилишяпти". Натижада ишқибозлар футбол эмас, тўхталишларни томоша қилишмоқда.

Шу сабабли ЖЧ вақтида иккинчи захира ҳакамини "ўйинга қўшишди". Унинг вазифаси – таймерни синчковлик билан кузатиб бориш ва тўхталиш бўлган вақтларни қўшиш. Авваллари эронлик кипернинг вазияти учун, айтайлик, уч ёки тўрт дақиқа қўшиб бериларди. Бироқ "янги ҳакам" тўққиз дақиқа тўхталиш бўлганини ҳисоблабди – ва улар якунда қўшиб берилган дақиқаларда ўз аксини топди.

Умуман олганда футбол "тоза вақт"га қайсидир маънода ўтишга анча яқин келди. Шундай бўлсада, назаримизда бу ҳали ҳаммаси эмас. Идеал вариантни топиш йўлидаги бир қадам холос.

Нима бўлганда ҳам, тан олиб айтинг, бу ўйинни 85-дақиқада тугатиб қўйгандан яхшироқ-ку?!

Ҳа, айтганча, суратдаги Жанни Сиказве бугун бўлиб ўтадиган Бельгия - Канада учрашувини бошқариб боради.

Хўш, бундай қарорга сиз нима дейсиз?

Нега қўшиб берилган дақиқалар бунчалик кўп?