Харри Кейн саргузаштлар билан бўлса-да, "Бавария" билан Германия чемпиони бўлди. Бунга арзиди ҳам.

Англиялик футболчи бутун мавсум давомида жамоа етакчиси бўлди ва кетма-кет иккинчи марта тўпурарлар пойгасида ғалаба қозонади. 31 ёшида ўз даврининг энг яхши ўйинчиларидан бири фақат биринчи совринни қўлга киритди.

Юлдуз мақомидаги футболчи учун вазият жуда кам учрайди. Шу билан бирга, Кейннинг ҳам омади келди: ўйинни фақат совринлар жавонидаги чанг билан якунлаган ўйинчилар бор эди. Харри аллақачон унвонлар бўйича ортда қолдирган ўйинчиларнинг қайғули йўлини эслайлик.

Луижи Ди Бьяжо: терма жамоада 31 та ўйин, Евро финали, топ-клубларда саккиз йил

Италия терма жамоасининг асосий ярим ҳимоячиси айнан миллий терма жамоада чемпионликка энг яқин эди: Евро-2000 финалида Францияни мағлуб этиш учун атиги бир неча дақиқа етмади. Балки Ди Бьяжонинг ўзи ёрдам бера оларди, аммо у иккинчи бўлим ўрталарида алмаштирилди.

Авлоднинг энг яхши ҳимоячиларидан бири клубдаги фаолиятида жуда омадсиз эди. 1999 йилда Ди Бьяжо "Рома"ни "Интер"га алмаштирди. Римликлар 2000/01 йилги мавсумда чемпионликни қўлга киритишди. Миланда ярим ҳимоячи дарҳол Италия кубоги финалига йўл олди, аммо янги шериклар "Лацио"ни мағлуб эта олмади, ҳал қилувчи ўйинда Павел Недвед ва Диего Симеоне гол урди.

Ди Бьяжо 2003 йилда терма жамоада ҳам ўйнамай қолган бир пайтда "Интер"ни тарк этган. Айниқса, 2005 йилдан бошлаб Милан клубининг совринлар серияси бошлангани эса ачинарли: Ди Бьяжо иштирокисиз 2011 йилгача ҳеч бўлмаганда битта чемпионликни қўлга киритишган.

Жузеппе Синьори: А Серияда 189 гол, ЖЧ финали, Эрикссоннинг совринни тортиб олиб қўйиши

Жуда драматик ҳаёт йўли: ҳужумчи А Серия тарихидаги энг яхши тўпурарлар орасида 11-ўринда туради.

Биринчи марта 1994 йилги Жаҳон чемпионатида чемпионлик жуда яқин эди. Ҳужумчи гол урмаган бўлса-да, аллақачон катта юлдуз ҳисобланарди. Шу билан бирга, у ёрдамчи сифатида ҳам фойда келтирди: Роберто Бажога чорак финалда Испанияга қарши ўйинда голли узатмани амалга оширди. Аммо, финалда Синьорини майдонга туширишмади. Италия пенальтилар сериясида Бразилияга мағлуб бўлди.

"Лацио"да Синьорининг кутилмаган душмани - Свен-Йоран Эрикссон пайдо бўлди. Швед 1997/98 йилги мавсумда ҳужумчини сотишни талаб қилди. Мухлислар бунга қарши чиқишга қарор қилишди ва ҳатто мураббийнинг машинасини синдиришди.

Сўнгги интервьюларидан бирида Эриксон шов-шувли воқеани эслади: "Ҳа, мен бир нечта муҳим ўзгаришларни амалга оширдим. Жузеппе Синьори кетиши керак бўлганлар орасида эди. У сардор, энг яхши тўпурар эди, аммо жамоага муваффақият келтирмади, ундан ижобий энергия чиқмади. Синьори ҳеч нарса ютмади. Менга у шаҳар қироли, уни сотиш мумкин эмас, дейишганди. Мен қатъий туриб олдим: бундай ўйинчилар билан соврин ютиб бўлмайди".

Мавсум охирида "Лацио" Эриксон билан биринчи совринни қўлга киритди: Италия кубоги финалида "Милан" мағлуб этилди. Синьори турнирнинг энг яхши тўпурарларидан бири бўлди: у биринчи даврада қуйи лига жамоаси дарвозасига тўртта гол урди.

"Лацио" Синьорини ғолиблар рўйхатига киритмасликка қарор қилди. Миш-мишларга кўра, мураббий ҳужумчи соврин эгаси ҳисобланмаслиги ва медаль олмаслигини таъкидлаган.

Синьорида барибир кичик соврин билан битта сурат бор. 1998 йилда "Болонья" италиялик билан Интертото кубогини қўлга киритди ва УЕФА кубогига йўлланма олди. Ҳал қилувчи ўйинда италияликлар Синьори ва Игорь Коливановнинг голлари эвазига Польшанинг "Рух" клубини мағлуб этди. Интертото кубогини барибир классик турнир деб бўлмайди - у ерда битта эмас, учта ғолиб бор эди.

Антонио Ди Натале: Евро-2012 финали - фаолиятидаги ягона имконият

"Эмполи" тарбияланувчиси фаолиятининг энг яхши йилларини ўз клуби ва "Удинезе"га бағишлади. У Удинеда 12 мавсум ўтказди: Ди Натале топ жамоалар билан чиқиша олмади, аммо ҳужумчи Италия терма жамоаси сафида 42 та ўйинда майдонга тушишга муваффақ бўлди.

Фаолиятидаги асосий турнир - Евро-2012. Ди Натале финалда Испаниядан учралган мағлубиятдан сўнг кумуш медаль билан қолди. Кўнгилга таскин берадиган кичик нарса бор: у ўша турнирда Испанияга гол урган ягона футболчига айланди.

Ди Натале А Сериянинг ўзида 209 та гол урди - бу тарихдаги энг яхши тўпурарлар орасида олтинчи натижа.

Борха Валеро: қайғули вазият қурбони

"Мадрид" тарбияланувчиси 2006/07 йилги мавсумда чемпион "Реал"да ўйнаган, аммо медаль ололмаган: Чемпионлар Лигаси ва Кубокда ўйнаган, Ла Лигада эса фақат бир марта захира ўриндиғида ўтирган. Бунинг учун эса мукофот берилмайди.

У 2011 йилда Испания терма жамоаси сафида ўртоқлик ўйинида дебют қилган, бироқ бир йилдан сўнг Евро учун табиийки қайдномага киритилмаган. Сабаби тўғридан-тўғри рақобатчилар Хаби Алонсо, Хави ва Серхио Бускетс эди.

Ёқимтой "Фиорентина" 2014 йилда ҳужумда Йосип Иличич ва Хоакин билан Италия кубоги финалига чиқди, аммо "Наполи"га 1:3 ҳисобида ютқазди. Борха ўйинни тўлиқ ўтказди.

У аллақачон фахрий сифатида "Интер"га совринлар учун ўтган. 2020 йилда Антонио Конте жамоаси "Севилья"га қарши Европа Лигаси финалида яққол фаворит эди. Ўшанда ҳам ҳужумда Ромелу Лукаку ва Лаутаро Мартинес шов-шув кўтарганди, аммо улар ҳам Унаи Эмерининг идеал сериясини йўққа чиқара олмади: 3:2 - испанлар фойдасига. Борханинг ўзи Марцело Брозовичга рақобатда ютқазди. Фақат финалдан кейингина иккинчи ўрин учун бериладиган медални олишга чиқди.

Лейтон Бейнс: "Эвертон"да 13 мавсум ва МЮга амалга ошмаган ўтиш

"Эвертон" тарбияланувчиси садоқат намунаси. Бейнс топ-клубларда талабгир бўлган бўлса-да, ливерпулликлар сафида 13 йил ҳаракат қилди. 2010 йилдан 2013 йилгача ҳимоячи "Манчестер Юнайтед"га фаол тарзда чорланган, Алекс Фергюсон билан тўғридан-тўғри музокаралар олиб борилгани ҳақида миш-мишлар ҳам чиққан.

Бейнс АПЛдаги фаолияти давомида 32 та гол урди ва 55 та голли узатмани амалга оширди - бу турнир тарихидаги энг яхши ҳужумкор ҳимоячилардан бири.

Унвонларга эришишнинг иложи бўлмади. Иккала сафар ҳам Бейнс жамоаси муваффақиятсизликка учради. 2005-2006 йилги мавсумда "Уиган" Лейтон билан Лига кубоги финалида МЮдан 0:4 ҳисобида мағлуб бўлди ва тўрт йилдан сўнг "Эвертон" Англия кубоги финалида "Челси"дан 1:2 ҳисобида мағлуб бўлди, Дидье Дрогба ва Френк Лэмпард гол уришга муваффақ бўлишди.

Бейнснинг фаолияти нафақат совринлар йўқлиги, балки мухлислар билан даҳшатли хайрлашув туфайли ҳам ёмонлашди. "Эвертон" мухлислари табиийки афсона учун ўзига хос нимадир уюштирмоқчи эди, аммо ковид бу режаларни барбод қилди. Охир-оқибат, Бейнс бўш аренада футболдан кетди. Ҳимоячининг сўнгги ўйинида шериклари "Борнмут"га 1:3 ҳисобида ютқазишган, клуб эса ўйиндан кейин ҳимоячига катта экранда сурат билан миннатдорчилик билдирган.

Ўтмишдан бонус. Жонни Хэйнс: "Милан" ўрнига "Фулхэм"ни танлади ва рекорддан воз кечди

Ғирт жиннилик. Хэйнс деярли бутун фаолиятини камтарона "Фулхэм"да ўтказди ва ҳеч ким ундан ўзиб кетолмайдиган натижага эришди: У Иккинчи дивизионда ўйнаган бўлса ҳам, Англия терма жамоаси сафида 32 та ўйин ўтказди.

Ярим ҳимоячи "Милан"га фаол чақирилди. Италияликлар бегона терма жамоа сардорини дунёнинг энг кўп маош олувчи футболчисига айлантиришга тайёр эди: улар "Фулхэм"га трансфер учун 80 минг таклиф қилишди - бу ўша пайтдаги рекорд эди.

Ярим ҳимоячининг ўйин даражаси ҳақида Пеле энг яхши фикр билдирган: "Хэйнс - мен футбол майдонида кўрган энг яхши тўп узатувчи".

1966 йилги жаҳон чемпионатида ҳам Хэйнс терма жамоа билан ғалаба қозона олмади. Турнирдан тўрт йил олдин футболчи даҳшатли аварияга учраб, мўъжизавий тарзда тузалиб кетганди, аммо терма жамоада бошқа ўйнамади.

Кейн уддалади, улар эса йўқ. Ҳеч қандай совринсиз қолган олти юлдуз (мутолаа учун)